Nίκος Mάργαρης
ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΚΑ«_...όποιος τη νύχτα περπατεί λάσπες και σκατά πατεί_. Αρκετά με τους
νυχτόβιους που ζητούν ελευθερία στη διασκέδαση και ξεβρακώνονται στη Βουλή.
Κι εγώ θέλω ελευθερία στη λειτουργία των φαρμακείων και των νοσοκομείων,
αλλά κανένας δε με ακούει_»
Ημερολόγιο
ΠΡΩΙ-ΠΡΩΙ πήγα στην αποβάθρα της Μυτιλήνης και περίμενα να έρθει το
«Αλκαίος» που στη συνέχεια θα πήγαινε για Λήμνο και Θεσσαλονίκη. Το
«τετρακίνητο» Κινγκ Καμπ της NISSAN φορτωμένο με «φακέλους περιβαλλοντικής
εκπαίδευσης»: για τους Νομούς Δράμας, Ξάνθης και Καβάλας πήγαινε το ίδιο
για σέρβις, μια και οκτώ χιλιάδες χιλιόμετρα με τα περισσότερα «εκτός
δρόμου» είχαν κάνει απαραίτητη την επέμβαση σωστικού συνεργείου. Είχα και
ένα μεγάλο κατάλογο επεμβάσεων -χώρια ένα τρακάρισμα!- που έπρεπε να
γίνουν, αν και ο Δημήτρης Δημητρακόπουλος της τοπικής αντιπροσωπείας της
Νισάν στη Δράμα, απ? όπου και το είχα αγοράσει, βρήκε περισσότερα να
διορθώσει ή να βελτιώσει απ? ότι εγώ.
Το φόρτωσα στο «Αλκαίος» και γύρισα σπίτι, μια και προτίμησα να πάω στη
Θεσσαλονίκη μ? αεροπλάνο τ? απόγευμα.
Φθάσαμε στο αεροδρόμιο της Μακεδονίας όπου απαγορεύεται η φωτογράφιση-
εκτός και αν έρχεται ο_ πρόεδρος- απ? όπου τηλεφώνησα σε φίλο που είναι
καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.
- Πάρε ένα ταξί και έλα στην οδό Καραολή γωνία Δημητρίου, στην Καλαμαριά,
αριστερά μετά την Εξπρές Σέρβις.
O ταξιτζής φυσικά και δεν είχε ιδέα:
- Πού είναι αυτός ο δρόμος;
- Δε ρωτάμε με το σι-μπι;
Με χίλια ζόρια έπιασε «κέντρο» απ? όπου ένας τύπος ακουγόταν να βγάζει
πολεμικά ανακοινωθέντα για το πώς ξεφεύγουν από τα μπλόκα των
καπνοπαραγωγών:
- Έχει κλείσει η Εθνική Οδός!
- Περιμένω υλικό από Αθήνα.
- Ξέχασέ το!
Βρήκαμε το δρόμο με χίλια ζόρια και με το σι-μπι τη μια να δουλεύει την
άλλη όχι:
- Έδωσα τριακόσιες χιλιάδες και είναι για πέταμα.
- Γιατί δε χρησιμοποιείς φορητό τηλέφωνο ή έστω τον οδηγό της πόλης;
- Τι είναι αυτό;
- Βιβλίο.
- Αντε να διαβάζεις στα σκοτάδια!
O συνάδελφος είχε άλλες ιστορίες, αλλά δε μας έπαιρνε η ώρα:
- Τι ώρα φτάνει το πλοίο;
- Δέκα.
- Δεν προλαβαίνουμε.
- Μια ώρα για το λιμάνι;
- Δε βλέπεις την κίνηση;
Ομολογώ ότι κάθε φορά που πηγαίνω στη Θεσσαλονίκη όλο και περισσότερο
εντυπωσιάζομαι με το χαμό που συμβαίνει. Με την κυκλοφοριακή συμφόρηση να
οδηγεί σε εγκεφαλικό, τα αυτοκίνητα να είναι διπλό και τριπλοπαρκαρισμένα
παντού, τους αρχαιολόγους να σταματούν τα υπόγεια γκαράζ, τους οικολόγους
να μην επιτρέπουν τις περιφερειακές οδούς και τους αρχιτέκτονες να μην
επιτρέπουν «μπάζωμα» της παραλίας την ώρα που μας δείχνουν εκστατικοί την
παλιά παραλία που είναι_ μπάζωμα!
Στο λιμάνι περιμέναμε λίγο παραπάνω, αλλά ο «Αλκαίος» έφθασε οπότε κατάφερα
να μπω. Όμως συνηθίζουν οι ατσίδες οδηγοί, μόλις το φεριμπότ πλησιάσει στο
λιμάνι, όλοι βάζουν μπρος τις μηχανές οπότε η ρύπανση στο χώρο των
αυτοκινήτων γίνεται σαφέστατα επικίνδυνη για την υγεία. Τι διάολο έχουν στο
μυαλό τους; Δεν καταλαβαίνουν πόσο ηλίθιο είναι να είσαι μέσα στο ντουμάνι
των μονοξειδίων του άνθρακα για είκοσι -τουλάχιστον- λεπτά;
Παραπατώντας και σχεδόν τυφλωμένος από τα δηλητηριώδη αέρια έφθασα στο
Κινγκ Καμπ του οποίου άνοιξα την πόρτα γρήγορα και μπήκα μέσα βάζοντας
εμπρός την ανακύκληση του αέρα οπότε και κατάφερα ν? αντέξω κάπως μέχρις
ότου βγω στον καθαρό αέρα:
- Πάμε για ούζο!
- Έρχομαι, αλλά για λίγο.
Στην πόρτα του «Τότη» παράτησα κάθε σκέψη για εγκράτεια και δίαιτα:
- Μην πίνεις τόσο, θα οδηγήσεις!
- Αργεί ο Γιάννης από Αθήνα.
- Δε μένεις εδώ το βράδυ;
Όχι, θα πάω απόψε Δράμα γιατί αύριο ίσως κλείσει ο δρόμος στο Στρυμώνα. Στο
ουζάδικο ήταν και ο κ. Παπαθεμελής στον οποίο δήλωσα ευθαρσώς την πίστη μου
ότι «όποιος τη νύχτα περπατεί λάσπες και σκατά πατεί». Αρκετά με τους
νυχτόβιους που ζητούν ελευθερία στη διασκέδαση και ξεβρακώνονται στη Βουλή.
Κι εγώ θέλω ελευθερία στη λειτουργία των φαρμακείων και των νοσοκομείων,
αλλά κανένας δε με ακούει.
Οι χάρτες έφθασαν στις μιάμιση το βράδυ. Τους φόρτωσα, πήρα και τις
εφημερίδες μου και δρόμο για Δράμα.
Ζώντας μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Μυτιλήνη μόνο δύο πράγματα μου λείπουν
από την Αθήνα. Το πρώτο είναι να παίρνω τις κυριακάτικες εφημερίδες το
βράδυ του Σαββάτου (αυτό το έχει η Θεσσαλονίκη) και να πηγαίνω βόλτα στο
Μοναστηράκι το πρωί της Κυριακής. Έχοντας εκπληρώσει το ένα μου πάθος (τις
εφημερίδες), πήγαινα ευχαριστημένος σ? έναν άδειο δρόμο με το ραδιόφωνο
ανοιχτό ν? ακούω έναν μπουμπούνα που αλάλαζε για το ότι μετά τις τρεις
σερβίρουν μόνο πατσά χωρίς σαλάτα. Τι θα φάει αυτός τώρα που πεινάει; Γιατί
δεν κάνει δίαιτα, σκέφθηκα, να του μειωθεί ο δικός του ο πατσάς;
Την Κυριακή το πρωί στη Δράμα ο φίλος Δημητρακόπουλος μ? έβγαλε βόλτα και
με τάισε κι αποπάνω. Αυτό είναι το καλό σέρβις, χώρια που μ? ενημέρωσε και
για κάποιες περιβαλλοντικές εργασίες μαθητών που γίνονται στο Νομό Δράμας
και είχε μαζέψει και τις μελέτες.
Για τρεις ημέρες κυκλοφορούσα μεταξύ Δράμας, Ξάνθης και Καβάλας μοιράζοντας
στους υπεύθυνους περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των Δημοτικών και των
Γυμνασίων ειδικούς φακέλους με χάρτες, αφίσες και άλλο υλικό που ετοίμασε
το Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου με την Ελληνική Εταιρία
Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Ενημέρωσης, η οποία πρόσφατα βραβεύθηκε για
το έργο της από την Ακαδημία Αθηνών. Δε θα σας αναφέρω γι? ακόμη μία φορά
ότι ο Νέστος είναι καθαρός, γιατί θα θυμώσουν οι «οικολόγοι της συμφοράς»
που φτιάχνονται μόνο με ρυπάνσεις και απόβλητα. Μεταξύ μας, όμως, δοκιμάστε
κανένα ταξιδάκι στην περιοχή με το σχετικό καγιάκ και άλλα παρόμοια. Αν
δυσκολευτείτε δηλώστε συμμετοχή στο Cutty Sark crossing που ακριβώς σ? αυτή
την περιοχή πάει να γίνει.
Στο γυρισμό από Θεσσαλονίκη για Μυτιλήνη το αεροπλάνο είχε στάση στη Λήμνο.
Μόλις προσγειωθήκαμε μας πληροφόρησαν ότι είχαμε περάσει από ισχυρές
καταιγίδες και θα μέναμε στη Λήμνο μέχρις ότου φτιάξει ο καιρός στη
Μυτιλήνη. Μετά από δύο ώρες η πληροφορία ήταν ότι η προσγείωση στη Μυτιλήνη
είναι αδύνατη:
- Τι κάνουμε τώρα;
- Το αεροπλάνο επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη.
- Μπορούμε να μείνουμε στη Λήμνο και να πάμε αύριο;
O ευγενέστατος προϊστάμενος της Ολυμπιακής στη Λήμνο μας καταϋποχρέωσε μια
και μας κατέβασαν στο ξενοδοχείο μέσα στη βροχή με τ? αυτοκίνητό τους.
H Λήμνος είναι ένα πανέμορφο νησί που όποιος δεν πάει να κάνει εκεί
διακοπές απλώς χάνει. H επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος άρχισε από το πρώτο
βράδυ στην ψαροταβέρνα με το τοπικό κρασί και συνεχίστηκε όλη την άλλη
μέρα. Που τη διέσχισα μ? ένα νοικιασμένο Όπελ Κόρσα, στα κόντρα και στα
ίσια. Από το Μούδρο, που πήρα φωτογραφίες από έναν καρχαρία (!) τεσσάρων
μέτρων που μόλις είχε «φθάσει» μ? ένα καϊκι το οποίο τον ψάρεψε μέχρι την
Αλυκή και τη Χορταρολίμνη που είχαν αναρίθμητα πανέμορφα πουλιά μεταξύ των
οποίων και δεκάδες φλαμίγκος.
Τι να τις κάνεις τις διακοπές, όταν έχεις καταιγίδες και ματαιώσεις
πτήσεων;_Ν.Μ.